ساختمان کنونی کتابخانه حکیم ابوالقاسم فردوسی، تشریفات کاربری داشته و اتاق ضلع شرقــی آن که به تالار پذیرایی آرامگاه اختصاص داشته، فرش نفیسی به وسعـت ۳۷ متر مربع کارخانه صابر مشهد، مفروش می کرده است. کتابخانه آرامگاه جنب این اتاق (تالار پذیرایی) قرارداشته و دارای ۹۰۰ جلد کتاب بوده است. پس از گسترش آرامگاه فردوسی در سال ۱۳۴۶ با توجه به محدود بودن فضای این ساختمان فضایی به صورت ۲ طبقه جهت کتابخانه به آن افزوده می گردد که طبقه فوقانی آن به عنوان سالن مطالعه و طبقه زیرین به عنوان مخزن کتاب پیش بینی شده بوده است. به مرور با توجه به افزایش آثار و اشیاء موجود در مجموعه و بخصوص اشیائی که از کاوش‌های شهر تاریخی توس به مجموعه افزوده شده است، ایجاد فضای تخصصی لازم جهت نگهداری از اشیاء مذکور اجتناب ناپذیر بود. از اینرو در این فضا تعمیراتی صورت پذیرفت تا با شرایط مطلوب تر و صحیح‌تر از اشیاء‌ مجموعه حفاظت و نگهداری گردد.